Volley Voorne- Dames 2: 4-0
Gigantisch verloren
Nee, dit zien jullie niet verkeerd, na een goede start van dit seizoen hebben we vandaag toch echt gigantisch verloren van de nummer 7 van het klassement.
Wat ging er vandaag toch allemaal fout?
Dames 2 is tegenwoordig na het uitvallen van Dorien nog maar met zes speelsters over. Helaas was Maria dit weekend erg ziek en kon niet mee naar Rockanje. Na een hele dag bellen, was Antoinette bereid om bij ons in te vallen. Gelukkig maar, want anders hadden we 4 punten in mindering gehad. Na een zoektocht in Vlaardingen hadden we Antoinete gevonden op de carpoolplaats en gingen we op weg.
Deze keer zonder de Tom Tom van Klari, want die had besloten er vandaag geen zin in te hebben en niet mee te werken aan de reis naar Rockanje. Dit leverde in de auto nogal wat stressmomenten op.
Bij aankomst geen kantine, maar gelukkig nog wel een lekker bakkie uit de automaat. De zaal was werkelijk nog kleiner dan de zaal in het maascollege. Niet makkelijk als je dat niet gewend ben. Iedere bal waarvan wij dachten dat hij uit was, bleek toch nog net op de lijn te vallen.
Dan de pass, deze was zeker niet optimaal en een goede aanval is er eigenlijk bijna niet geweest. We lieten ons gewoon wegspelen en dat terwijl we de vorige keer met redelijk gemak met 4-0 hebben gewonnen.
Ook de douches waren er apart. Niet in de kleedkamer zoals normaal, maar even verderop in de gang, waardoor we moesten slepen met onze spullen om te gaan douchen. Dat de douche heerlijk warm was maakte gelukkig weer een hoop goed.
Over de wedstrijd heb ik verder niet echt veel te vertellen, setstanden schrijf ik niet op want daar wil ik niet meer aan herinnerd worden.
Is er dan nog iets positief???
Jawel hoor, de lekkere borrel en een bak patat in de Olympiahal met het goede voornemen om de volgende weken weer veel beter te spelen.
Antoinette, heel erg bedankt dat je op deze zaterdagavond met ons mee wilde om de wedstrijd te spelen.
Roos.
*******************
DVO 3 - MVC 3: 2 - 2
Op punten gewonnen...
Vol goede moed gingen we richting Oud-Bijerland. Niks te verliezen, maar veel te behalen dus misschien toch wel wat te verliezen... hmmm?
We liepen rustig warm, niks bijzonders, lekker op ons gemak. We bekeken de tegenstanders eens rustig. We herkenden er een paar. Waaronder Pino en Tommie. Het wordt in ieder geval gezellig, zo dachten we.
De eerste set, kom maar op. Wij hebben er zin in! Dat was te merken, we speelden goed samen, konden lekker aanvallen en maakten punt na punt. DVO had haar draai niet gevonden, want bijna elke service kwam in het net of bijna in Sesamstraat... Het ging allemaal helemaal prima, set winst voor ons met 14-25.
Zoals gebruikelijk volgt na de eerst set een tweede. En zoals gebruikelijk verloren we die... Maar met een stand waar we ons niet voor hoeven te schamen: 25-22. We hebben voor deze set echt geknokt. We stonden met 14-7 achter en hebben dus een behoorlijke inhaal slag gemaakt. Leo stond goed te verdedigen, Esther sloeg ze een paar keer lekker kort op de grond!
De derde set, ook wel de zal-ik-wel-of-niet-wisselen-set genoemd. Een kleine miscommunicatie tussen Etien (aanvoerdster) en Elly (parttime coach). Het was een mooie vertoning waar we nog rijkelijk om hebben gelachen na de wedstrijd. Deze set was, helaas, voor DVO met 25-16. We zaten er niet lekker in en DVO had haar service weer gevonden.
De laatste set. Eindelijk maakten we onze yel eens waar : `niet mokken, lekker blokken!'. Marieke en Esther wisten beide Pino een keer af te blokken, dat voelt goed! Deze set was snel bekeken met nu de winst aan onze kant: 15-25. Met recht een 2-2 overwinning!
De afgelopen drie wedstrijden hebben we verloren en twee maal gelijk gespeeld. Maar wat het puntensaldo betreft hebben we ze alle drie gewonnen. Dat biedt perspectief voor de volgende wedstrijden. Houd ons dus goed in de gaten. Met een paar `killer' trainingen van Willem moet het helemaal goed komen!
Annemiek
**********************
Yum 3 – MVC 3: Gestaakt bij 1-2
Gedoe bij YUM
Vandaag aan de bak in Hoogvliet bij Yum, onze aartsrivaal ( aldus de woorden van de huisfotograaf. ) 16.15 was normaal de aanvang van de wedstrijd, maar deze keer dus niet. Wegens het niet komen opdagen van de NeVoBo scheidsrechter liep de wedstrijd van hun Heren 1 uit, waardoor wij later begonnen. Hoewel er aan beide zijden van het veld nog een veld vrij was.
Zo kwam het dat we bijna een half uur later begonnen dan eigenlijk de bedoeling was. We begonnen de eerste set met Gerard, Kevin en Marcel op de bank. Met de mededeling dat de formatie in de 2e set per direct gewijzigd zou als de instelling zou ontbreken van de spelers in het veld. We waren koud nog geen 2 minuten bezig of wij keken tegen een achterstand aan van 6-0 (!!).
Time-out.
Deze was even nodig om de neuzen naar één en dezelfde richting te krijgen. Naar het net. Er werd nu gebald of ons leven er vanaf hing. Er werd goed gepasst en aangevallen. Er werd over en weer gescoord, maar we kwamen steeds dichterbij. En de set werd omgezet in ons voordeel. 21-25
In dezelfde opstelling gingen we verder. Alleen konden we in het begin de stijgende lijn doorzetten waardoor we soms achter de feiten aanliepen. Deze set verloren we ook met 25-19.
In de derde set werden de 3 bankzitters opgesteld. Er werd wederom goed gebald, iedereen stond op zijn plaats. In het begin hadden alleen wat moeite met de service van een van de Yum-spelers. Even een kleine reorganisatie achterin had als gevolg dat er gescoord werd en dat wij weer de service hadden. Bij een stand van 11-13 vroeg Yum een time-out aan, maar dat weerhield ons er niet van om door te gaan met serveren. 16-20 gold hetzelfde verhaal. We trokken aan het langste eind. 17-25.
En nu de meest vreemde set van het gebeuren. We begonnen aan de 4e set. Wij stonden een beetje aan te modderen in het veld, waarna we een time-out aanvroegen om orde op zaken te stellen in het veld. De time-out was ten einde, we keerden terug het veld in. Met dat wij het veld in liepen om het verder te gaan, floot de scheids van het ene op het andere moment de wedstrijd af. Dit alles zonder enige mededeling dat hij het ging doen. We hadden al een paar zaalvoetballers zien staan, maar hadden zoiets van die zullen wel even wachten. Dit was dus niet het geval, zij eisten de zaal op. Precies 18.00 uur wilden zij beginnen.
Nu afwachten wat er gaat gebeuren.
Marcel
*******************
YUM 2 - MVC 2: 4 - 0
Onze stinkende best gedaan....
"Alweer 4-0. De lol gaat er zo wel een beetje af..." Een uitspraak van Dames 1 speelster Ellen Strik die hem eigenlijk van ons heeft gejat. Maar laat ik bij het begin beginnen.
Nou ja, het begin; bij de parkeerplaats voor de Olympiahal waar voor uitwedstrijden, zo ook weer voor deze 'lunch wedstrijd' tegen YUM, wordt verzameld. Het was weer overdreven druk (komen die mensen echt allemaal voor ons vraag je je elke keer weer af) en omdat Mike voorlopig niet meer te laat kan arriveren, was het vandaag Edwin die te laat was. Gelukkig had hij een goede reden en vertrokken we, vol goede moed, naar Hoogvliet.
Gelijktijdig met meisjes C en begeleiding arriveerden we net op tijd om gezamelijk een bakkie te doen. Johan was de hele ochtend (tevergeefs) bezig geweest z'n droger te repareren en had nog niet kunnen eten. Gelukkig was het vet heet en het bier koud zodat Johan met een volle buik z'n kletsnatte shirt (zonder kreuken, dat dan weer wel!) aan kon trekken.
Goed, dat was het begin van dit verslag. Nu is het normaal gesproken de bedoeling dat er een middenstuk komt waarin wordt uitgelegd waarom het 4 maal niet lukte de setwinst veilig te stellen. Set 1 lag aan de scheidsrechter evenals set 2. Ook de laatste sets hebben wij allemaal ons stinkende best gedaan (gelukkig deden de douches het na afloop erg goed) maar we konden geen enkele set als eerste finishen.
Slot: Om het verdriet te verzachten werd op de terugweg unaniem besloten de toeristische route te volgen, waarbij gids Johan vol overgave vertelde van al zijn kennis. Dat hij door al die kennis geen groot hoofd krijgt, komt door de wijze van opslaan van alle kennis. 't Is maar dat je het weet...Helaas was deze, duidelijk kortere, route ook nog behoorlijk snel zodat we veel te vroeg in Maassluis arriveerde. Te vroeg in ieder geval voor een lekker 'Sluissie West'.
Volgende week een jaar ouder en hopelijk ook een jaar wijzer...
Peter
*******************************
COOLFLASH/EKSPALVO 3 - MVC 1: 4 - 0
Vanaf nu moeten we winnen, het geeft niet hoe
Als ik aan de wedstrijd van gistermiddag terugdenk, krijg ik weer hetzelfde waardeloze gevoel als waarmee ik het veld afstapte.
Niet vanwege het vertoonde spel, ook al had dat best nog iets beter gekund. We speelden uiteindelijk tegen de eerste plaats en als je dan als elfde van de ranglijst daar niet van kan winnen is dat op papier gezien geen schande. Maar als je dan terugkijkt op de wedstrijd, was het verschil geen eens zo heel groot. Zeker de eerste set, waarin we met 29-27 de boot in gingen, was erg balen.
Wat kan ik er nog meer over kwijt? Ja, dat er eigenlijk over het geheel genomen wel beter gespeeld werd dan wat we in de eerste helft van de competitie hebben laten zien, maar dat we op de momenten dat het er op aan kwam toch net dat stukje taaiheid ontbeerden. De teleurstelling van de eerste set dreunde nog lang na en in de volgende twee sets ging langzaam het licht uit (25-19 en 25-16).
Tijd voor wissels. Rob en Matthijs kwamen het veld in en we liepen uit tot een 13-8 voorsprong, maar de tegenstander toonde op tijd veerkracht om ook de laatste set naar zich toe te trekken (26-24).
Vooruitkijkend is het de komende twee wedstrijden (tegen directe concurrenten) geen kwestie meer van mogen. Er moet gewonnen worden en hoe maakt niet uit, als het maar gebeurt. Ik denk dat we vertrouwen kunnen hebben in een goede afloop, als iedereen geconcentreerd dat doel nastreeft en alles geeft.
Frey
**********************
FUSION 4 - MVC 1 0 - 4
Fusion kan MVC niet inspireren tot grootse daden
In een wat sfeerloze hal heeft MVC D 1 op donderavond ( voor de meesten al heel laat) een zeer nuttige overwinning geboekt. Weer vijf punten erbij, dat moet de “concurentie” ons nog maar na zien te doen dit weekend.
In de eerste competitiehelft was het ook al een duidelijke overwinning geworden: dus nu was het zaak om de concentratie op peil te houden en vooral goed te serveren.
Over beide zaken konden we als team ( en vooral de coach) niet geheel tevreden zijn, maar ach…. Het was wel een wedstrijd waar we wat konden “experimenteren”.om met name iedereen te laten spelen en dan wel op positie's waar we met de komende vakantie's en de (dreigende) blessures rekening mee moeten houden.
Eerste set werd met Judith als spelverdeler een duidelijke 25-18 setwinst
Tweede set eens zonder Ellen op midden gespeeld: ook dat leverde tegen de , naar hun mening hard werkende Fusion dames, geen problemen op: 25-17
Ook de derde en vierde set waren overuidelijk voor MVC, al was het spelpeil wel erg rommelig: 25-13 en 25-21 voor MVC.
Maart
**********************
Bernisse-3 tegen MVC-4 VSOP** 3-1
Gezellig was het in elk geval wel
Het was alweer een hele tijd geleden dat wij hadden gespeeld. Dat betekent dat iedereen eerst moet worden bijgepraat en geknuffeld, voordat er weer serieus gevolleybald wordt. De eerste set ging dan ook met 25-15 verloren. In de tweede set werd er weer serieus gespeeld, waardoor er nog maar net met 23-25 werd gewonnen. Helaas was de pass in de derde set weer net zo slecht als in de eerste set. Onze aanval scoorde te weinig en die van de tegenstander te veel. Logisch dat het 25-17 en 25-19 werd. Gezellig was het in elk geval en Flip was weer aardig in beweging.
Groetjes,
Leo van Trigt
*****************************
DVO 2 - MVC Meisjes 5: 0 - 4
Het zag er al echt uit als volleybal!
Zaterdag speelden de meiden van niveau 5 hun tweede wedstrijd in de competitie, de eerste wedstrijd in een andere sporthal. Met vier meiden gingen we richting Oud-Beijerland, waar ons Dames 3 eerst hun wedstrijd af moest maken voordat wij konden beginnen. Leuke laatste set dames!
Nadat de dames klaar waren, werd het net verhangen, er werd wat ingespeeld en geserveerd en de wedstrijd kon beginnen. Voor de meiden van DVO was het allemaal nogal wennen, het was hun allereerste wedstrijd. Vandaar dat de eerste set ook zo voorbij was, we stonden goed te serveren en de bal kwam weinig terug. De eindstand van deze set was dan ook 25 - 3. Hierna hebben we afgesproken dat alle ballen die terug kwamen, in drieën zouden worden gespeeld. Dat was wel even wennen, maar uiteindelijk hadden we het te pakken. Er is veel in drieën gespeeld en het zag er onwijs leuk uit. Die andere drie setstanden waren 25 - 15, 25 - 16 en nog eens 25 - 15.
De tweede wedstrijd dus ook weer met 4 - 0 gewonnen en het zag er al echt uit als volleybal! Volgende week spelen we weer in onze eigen sporthal tegen weer een nieuwe tegenstander, Volley Voorne. Kom allemaal eens kijken hoe leuk deze meiden het doen!
_____________________________________________________________________________
JEUGD: CMV-toernooi Capelle
Voortaan Met Z'n Drieën?
Daar zijn ze weer, de meisjes van CMV Niveau 3! Het nieuwe jaar is begonnen en het eerste toernooi stond alweer op de kalender. De voorbereiding begon niet al te best met een regen aan afzeggingen. En dus bleven er drie over. Waarvan één net terug was van een slaapfeestjes. Dan denkt de gemiddelde coach al gauw: "Oh jee, wat moet dat worden?"
Kijkend naar het wedstrijdschema bleek al snel dat twee oude bekenden (Moniek en Julia) die net overgegaan zijn naar het Niveau 4 team konden invallen in de eerste en tweede wedstrijd. De derde en vierde wedstrijd moest het dan maar met een drie tegen vier gebeuren. En dat ging Anouk, Kim en Lisanne zeker niet slecht af. Bovendien konden Anouk en Kim ervaring opdoen bij het niveau 4 team.
De eerste wedstrijd tegen de kleine meisjes van Capelle liep wat chaotisch. Mede door extreem lange rallies voor CMV3 begrippen resulteerde na negen minuten in slechts twee punten. Het veld van MVC was twee keer leeg gespeeld en dat leverde Capelle 2-0 winst op. (CMV3 in een notendop: een fout = eruit, leeg veld = punt.)
De tweede wedstrijd verliep ook niet even leuk. Tegen de meisjes van Apollo ging het echt niet slecht, maar ze waren gewoon nog beter. Een trieste 0-6 stond er aan het einde op het scoreformulier en het leek weer een traditionele 'meer verloren dan gewonnen' toernooi te gaan worden.
In de laatste twee potjes moesten de meiden het met z'n drietjes doen en dat ging wonderwel goed. Met zeer goed serveerwerk en ongewoon veel passen-en-vangen werden de tegenstanders verslagen. Zowel Futora als Voy werd geklopt en zo werd dit achteraf het beste toernooi tot nu toe dit seizoen. Met scores van 4-3 en zelfs 4-1 niet eens onterecht.
Aan de uitvoering blijkt dat de trainingsarbeid bij de meiden goed werkt als blijkt dat het serveren goed gin en dat ze al aardig mee kunnen komen op niveau 4. Aan de af en toe strategische plaatsing van ballen blijkt ook het inzicht te komen. Voor de trainer/coach is dat natuurlijk prettig om te constateren. Overigens zal de uitspraak dat er voortaan maar met drie in plaats van vier gespeeld moet gaan worden liever toch niet in uitvoering worden gebracht.
Speel je goed, maken ze geen ranking!!!!
Zaterdagochtend vroeg weer eens een circulatie toernooi, dit keer mochten we naar Capelle. Met drie meiden, Bobbi kon er niet bij zijn, gingen we richting de sporthal. Gelukkig speelde ons niveau 3 team ook en konden we wel iemand van hun lenen, dachten we… Bleek dat deze meiden ook maar met z'n 3en waren, dus uitzoeken welke wedstrijden we bij elkaar in zouden kunnen vallen. Dat werden uiteindelijk vier wedstrijden met z'n 4en spelen en de andere twee zouden we dan maar gewoon met z'n 3en in het veld gaan staan, gelukkig hadden we daar woensdag ook al even mee geoefend.
Met Julia, Iris, Moniek en invaller Anouk begonnen we de eerste wedstrijd, tegen vier sterke jongens van Nivoc `72. We wisten echter goed bij te blijven en verloren de wedstrijd maar net met 10 - 9. De tweede wedstrijd speelde Kim met ons mee, dit keer tegen Capelle. Er werd goed gespeeld, ballen gingen over een weer, maar er vielen net meer ballen aan de overkant van het net op de grond dan bij ons. We wonnen de wedstrijd met 16 - 14.
De derde wedstrijd, tegen Valeas, was een gelijkopgaande strijd, het eindsignaal klonk dan ook bij een stand van 15 - 15.
De vierde en de vijfde wedstrijd moesten we het stellen zonder invallers en stonden we dus met z'n drieën in het veld. Dit waren wel onze beste wedstrijden van de dag, minder verwarring over welke bal voor wie is. De wedstrijden werden ruim gewonnen met 18 - 12 en 16 - 9. Voortaan maar met z'n drieën in het veld?!
Nog een wedstrijd te gaan. De meiden aan de overkant waren een stuk groter dan wij waren en ook gewoon een stuk beter. Snel stonden we achter en die achterstand werd eigenlijk alleen maar groter. We verloren uiteindelijk met 20 - 12.
Dus lekker wat wedstrijdjes gewonnen vandaag, zullen we wel een beetje hoog eindigen denk je dan. Blijkt dat er geen ranking wordt gemaakt, er zijn teveel teams… beetje jammer, maar ik denk zomaar dat we wel in de top 5 van de 13 teams geëindigd zijn. Hartstikke goed, een mooi begin van de tweede helft van dit seizoen!
|